MARTI
(3.BÖLÜM)
Masadan kalkıp mutfağa gitti.
Bir kahve daha alıp elindeki fincanla salona, bilgisayarın başına döndü. Fincanı masaya bırakıp sandalyeye oturdu.
Yazmak istiyordu. Sadece yazmak… Tuşların üzerinde gezdirdi parmak uçlarını. Müziğin ritmine kapılmış, nereye gideceğini bilmeyen, haylaz bir çocuğa benziyordu parmakları. Birden durdu klavyenin üzerindeyken elleri:
“Kapı çaldı. Saate baktı yerinden kalkarken.
Saat henüz sabahın dokuzuydu ve kimseyi beklemiyordu. Yatak odasına gitti aceleyle. Sabahlığını alıp kapıya doğru yürüdü. Sabahlığını bağladığında kapıya ulaşmıştı.
Açtı. Postacıydı. Şaşırdı. Çünkü uzun zamandır postacı uğramıyordu bu kapıya.
Postacı Süreyya Tekin ismini söyleyip onayı aldıktan sonra zarfı uzattı. Süreyya zarfı şaşkınlıkla aldı. İyi günler dileyen postacıya teşekkür edip kapıyı kapattı elindeki zarfa bakarak.
Salona doğru yürürken sabahlığının bağını çözdü.
Elindeki zarfı ağzına alarak sabahlığını çıkarttı. Kanepenin üzerine bıraktı. Zarfın üzerinde gönderenin ismi bulunmuyordu. Zarfın içinde ne olduğunu çok merak ediyordu lakin bir o kadar da korkuyordu.
Anlamsız bir korkuydu bu.
Masanın başına geçip sandalyeye oturdu. Heyecandan dudaklarını ısırmaya başlamıştı.
Özenle elindeki zarfı açtı. İçinden dörde katlanmış bir demet kağıttan oluşan mektup çıkmıştı. Merakla okumaya başladı.
” Sevgili Süreyya,
Biliyorum şu an çok şaşkınsın. Şaşkınlıktan dudaklarını nasıl ısırdığını da tahmin edebiliyorum.
Heyecanlanınca, stresle baş ettiğin durumlarda hep yaparsın bunu, sonra fark edince de kızarsın kendine.
Nasılsın? Ah Süreyya!
Seni ne kadar çok özlediğimi anlatmak yeteneklerimin çok üstünde bir yeterlilik gerektiriyor.
Şu an yanımda olmanı ne çok isterdim bir bilsen. Sana sarılmayı, saçlarına dokunmayı, teninde baharı koklamayı, seninle uyumayı. seninle uyanmayı…
DEVAM EDECEK....
-3-