-35-
. Beyin yarım küreleri birbirine bağlayan Corpus Collosium’da 80 milyon lif var.
Bilginin kodlanışı, ikili sayı sistemine uygundur. Duyu yolları birlikte işlev gören bir demet nöron aksonundan oluşur. Duyusal bilgi, paralel yollar aracılığı ile beyne aktarılır.
Her yol santral sinir sisteminde birden çok çekirdek grubuyla çalışabilir. Çekirdek, santral sinir sistemi içinde yerleşim gösteren nöron gövdelerinin bir araya gelmesi ile oluşan yapıdır.
Her çekirdek birkaç işlevsel alt bölümden oluşur. Her yolak bir dizi nukleustan oluşur. Bilgi, neokortekste daha kompleks bilgi üretmek üzere seri işlemden geçer. Uyaranların farklı yolaklarda aynı anda analizi, paralel işlemleme ile olur. Her duyusal modalite farklı bir nöral sistem aracılığıyle birincil kaynağından sırasıyla spinal kord, beyin sapı, talamus ve serebral kortekse ulaştırılır. Bütün duyular talamusta bir araya gelir. Benzer işleve sahip uyaranlar seçilir, düzenlenir, bir grup haline getirilir. Yeni ve farklı uyaranlar değerlendirilmek üzere daha üst merkezlere gönderilir. Duyusal uyaranların % 99’u serebral kortekse ve dolayısıyle bilinç düzeyine ulaşmamaktadır. Bedenden gelen duyular, beynin özgül alanlarında projekte olur. Birincil duyu korteksi, özgül duyuları işlemden geçirir. Unimodal duyu bağlantı korteksi birincil duyu korteksinden aldığı özel nitelikteki duyuları daha üst düzeyde işlemden geçirir.
Unimodal alanlar multimodal duyusal alanlarına projekte olur. Burada birden fazla duyu modalitesi birleştirilir. (örneğin; görme bağlantı korteksi beyne farklı yollardan ulaşan renk, şekil, hareket gibi bilgileri bütünleştirir). Görsel, işitsel, somatik multimodal bağlantı alanlarında birleştirilerek zihinsel temsilciler oluşturulur. Birincil duyu korteksleri, ve bağlantı korteksleri; amigdala, hipokampus gibi limbik bölgeler ve ön insula, ön singulat, medial prefrontal gibi paralimbik bölgelerle ilişki içerisindedir. Bu bölgelerle bağlantılar sayesinde uyaran geçmiş deneyimler ışığında değerlendirilir. (Amigdala, duygusal ve motivasyonal yükünü belirler. Hipokampus değerlendirme sürecinde bağlamdan sorumludur.
Değerlendirme hiyerarşisinde daha üst düzeyde mediyal ve orbital prefrontal bölgeler, ön Singulatı içeren paralimbik bölgeler yer alır). Bu değerlendirme bölgelerinden gelen bilgi Ventral striatumda bir araya gelmekte ve buradan talamus aracılığıyle tekrar kortekse, ilgili bağlantı bölgelerine gönderilmekte, ayrıca dorsal bazal gangliyonlarda bu süreci kontrol ederek talamus aracılığıyla davranışı etkilemektedir.
Beyin duyumları geçmiş yaşantıların ışığında ve sinir ağlarının düzenleyici mekanizmaları (seçme, çarpıtma, boşlukları doldurma, gibi) doğrultusunda organize ederek dünya hakkında bazı varsayımlar geliştirir. Bu varsayımlar arasında en olası tanım için maksimum olasılık ilkesine göre karar verir. Beyin en olası tanım için görüntü parçacıklarını ‘iyi bir şekil’ oluşturacak şekilde bazı ilkeler doğrultusunda düzenler. Gördüğümüz şey, nesnenin özelliklerinden çok, duyumların beyin tarafından düzenlenmesidir. Uyaranın tanımlanmasından sonra uygun yanıt olacak bir davranışın seçilmesi, planlanması, başlatılması veya önlenmesinde ve hedefe yönelik etkinliğin düzenlenmesi gereklidir.
Bunu frontal bölge, bağlantıları aracılığıyla gerçekleştirir.
Motor planlama, davranışın genel bir taslağın oluşturulması ile başlar, motor yolaktaki İşlemler aracılığıyla somut davranışa dönüştürülür.
Sinir sisteminin yapılanması; nöron, çekirdek, kolon, yolak, topografik alanlar, bağlantı alanları şeklindedir.
devam edecek