SİLİNMEMİŞ DURUYOR
“Mesut değilim ama olmak istiyorum / Unutulmuşum ama unutamıyorum / Hayalin hiç mi hiç gitmiyor karşımdan / Seviyorum, her gün artan bir sevgiyle / İnan ki seni çok mu çok özlüyorum / Nasıl unuturum, onu hiç bilemiyorum.
Duramıyorum, inan ki seni görmeyince / Umutlarımı hiç yitirmemek istiyorum / Razıyım, uzaktan bile görebilsem seni / Uyuyamıyorum, seni görmeyince her an / Cananım, geceleri hep rüyalarımdasın / Aşılıp varılması zor bir dağ var aramızda / Ne olur, yüzünü hiç çevirme sen benden! ”
Bir arkadaşımın belirttiğine göre: “ Günümüzden yarım yüzyıl önce güzel bir bayan, yukarıdaki anlamlı dizeleri benim için yazdı. 18 yaşın verdiği yaklaşım ve coşkuyla yazdığı bir gerçektir. O, dünkü özlemlerine yarım yüzyılı geçen zaman diliminde kavuşma oldu.
Hani güzel bir şarkı var. ‘O ağacın altını…’ Hicaz makamında öğretmen Yusuf Nalkesen’e ait ölmez bir eser… Bu yapıtla yazımızı nakışlayalım:
‘ Gölgesinde mevsimler boyu oturduğumuz
Hep el ele vererek hayaller kurduğumuz
Kimi üzgün, kimi gün neşeyle dolduğumuz
O ağacın altını şimdi anıyor musun?
O ağacın altını şimdi anıyor musun?
O güzel günler için bilmem, bilmem,
Bilmem, bilmem yanıyor musun?
Bilmem yanıyor musun?
Attığımız tarih de çizdiğimiz o kalp de
Silinmemiş, duruyor hepsi yerli yerinde
Ben şarkılar söylerdim yatarken dizlerimde
O ağacın altını şimdi anıyor musun?
O ağacın altını şimdi anıyor musun?
O güzel günler içim bilmem, bilmem,
Bilmem, bilmem yanıyor musun?
Bilmem yanıyor musun? ‘
Evet… Her ikimiz de unutmadık. Çok uzun zaman sonra iletişimde olabildik. Buna yaşamın ender bir öyküsü de denebilir. Hani bir atasözümüz var: ‘Ne ekerseniz, onu biçersiniz.’Atılan tohumlar geç de olsa filizlendi. Azmin ve sabrın elinden bir şey kurtulmuyor. Sevginin dayandığı sağlam temeller sonucunda bugün düşlenen ayrıntılar gerçekleşmektedir. Onun söylemiyle: ‘Hiç eskimeyen aşkımız, güncelliğini koruyor.’ Daha da artarak coşkuyla sürüyor.”